Ben gerçekten çok yoruldum... Çalýþmaya baþladýðým günden beri ne bir gün izin kullandým ne rapor aldým... Herkesin tatil yapýp eðlendiði ve hatta 9 günlük tatilleri, 3 bazen 4 ay süren yaz tatillerini kýsa bulduðu günlerde biz acilciler arý gibi çalýþýyorduk... Hani kendinizi çooook acil sanýp gelip hem gerçek hastalarýn zamanýndan çalýp hem de bizim yaþam enerjimizi emdiðiniz, üstüne de gerçekten acil olmadýðýnýz halde tüm herþeyiniz yapýlmýþ olmasýna raðmen küfrederek bizi demoralize edip gittiðiniz o yer var ya... Þikayet edip sürdürmesinden Bakaný aramalara kadar tehditlerinizden yoruldum... Bu bana birþey yapabileceðinizden deðil ama daha kendi adýnýzý bile yazamýyorken benim doktorluðumu yargýlamaya kalktýðýnýz cahilliðinizden yoruldum...Ben size hizmet etmek için uykusuz aç ayaktayken, "bayýlýcam galiba çekilir misiniz sandalyeme oturayým" dediðimde yer vermek nezaketini býrak beni tutmayý bile akýl edemeyip "hadi reçetemi yaz da gideyim" dediðiniz bencilliðinizden yoruldum... Ben hastaya CPR (kalp masajý) yaparken "býrak ölen öldü gel de canlýlara bak" diyen öküzlüðünüzden yoruldum... Aðzýnýzla içmeyi beceremeyip fitil olarak aldýðýnýz alkolle gelip terbiyeden bi haber davranýþlarýnýzdan yoruldum... Hastaneye gelen hastayý sanki biz boðazýný kesip öldürmüþüz gibi önce bize saldýrýp sonra da cam çerçeve indirmenizden yoruldum... Ben hiç tanýmadýðým insanlar için çalýþma arkadaþlarýmla insan üstü performans sergilerken sizin kendi doðurduðunuz çocuða tahammül edememenizden yoruldum... Bizlerin de birer ana baba evladý olduðumuzu hiç hesaba katmadan ana avrat düz giden küfürlerinizden yoruldum... Evde çocuðumuz mu hasta, yaþlýmýz mý var, az önce bir hastamýzý mý kaybettik umrunuzda deðil... Ýnsanlýðýnýzdan utanýn diyeceðim ama Homo sapiens olmanýza raðmen insan mýsýnýz bilemiyorum... Ben artýk dayanamýyorum... Bir kiþiyi daha kaçýrdýnýz hayýrlý olsun... Bundan sonra doktor bulursanýz muayene olursunuz...