Öyle þanslý bir milletiz ki biz tarihin tozlu sayfalarýnda bize gülümseyen koskocaman bir kahramanýmýz var. O’nu hepimiz kitaplardan tanýdýk, ilkelerini inkýlaplarýný hayatýmýza ýþýk varsaydýk. Çok sevdik , çok gururlandýk. Ýzinden yürümekten onur duyduk, attýðý adýmlara bir ayak izi de biz olduk. Tüm Dünya’nýn böylesine saygý duyduðu bir kahramanýn evlatlarý olmak ayrýcalýktý, þanstý bizim için biliyorduk. Gidiþinin bizi derinden etkilediði, ülkemin dört bir yanýnda böylesine derin bir hüzünle anýldýðý bugünde saygýlarýmýzý ve minnetimizi sunuyoruz huzuruna. Pek çok sevdiðimizi kaybetmiþizdir bu zamana kadar elbette, ama insan hiç görmediði sesini hiç duymadýðý birini nasýl böyle özler, yokluðuna nasýl böyle üzülür ve takvimler nasýl aðlar o tarihe? Ya da saatler nasýl durur 9’u 5 geçerken ve bir kahraman kayýp giderken… Bir gecenin karanlýðýna dönüp bakýyorum bir de bugünün sabahýna. Öyle karanlýk ve ýssýz ki sabahýmýz bu sabah, öyle hüzünlü ve suskun öyle yalnýz ve kimsesiz öyle buruk ve sahipsiz ki iþte O zaman anlýyorum gidenin deðerini o zaman anlýyorum gidenin anlamýný o zaman anlýyorum sabahýn nasýl karanlýk kaldýðýný. Þehrin tüm gürültüsü saatler 9’u 5 geçerken susuyor ya aniden, kuþlarýn cývýltýsý, arabalarýn kornasý, hastanelerin telaþý, çocuklarýn aðlayýþý, otobüs duraklarýnýn kargaþasý hatta Pazar tezgahtarýnýn þen narasý. Ýþte bu gidenin büyüklüðünden iþte bu giden kahramanýmýza duyulan saygýdan iþte bu Ata’mýzýn giderken bize býraktýðý derin acýdan… Neden susuyoruz, neden hareket etmiyoruz bilmiyor , anlamýyor bizden baþkasý. Öyle gizli bir acýsý var ki öyle derin bir özlemi var ki içimizde ne yan yana gelen harfler sýðabiliyor satýr sonlarýna ne de çýkan sesler dönüþebiliyor bir notaya. Öyle gizli bir acýsý var ki ne gidebiliyorsun ne dönebiliyorsun. Ne attýðýn adým yol oluyor önüne ne de baktýðýn yerler mekan oluyor sana. Biliyorum öyle tarifsiz bir acý var ki hepimizin yüreðinde kelimeler sessiz çýðlýklarýmýzdan daha sessiz ve çareler geçen saniyelerden daha çaresiz. Mevsim mi soðuk olan yoksa yokluðu mu Ata’mýzýn ? Buruk olan yüreðimiz mi ya da var mý çaresi akan gözyaþlarýmýzýn? Bir gerçek var o da þu ki bir yaný eksik bugün tamamýmýzýn… Tarihimize gurur ve onur katan Mustafa Kemal Atatürk’ün gidiþiyle derin bir acý yaþadýðýmýz bu günde, hayata veda ediþinin 79. yýlýnda Ata’mýzý rahmet ve þükranla anýyoruz..