ARTIK YORULDUM...

Yine her sabah olduðu gibi umutla baþladýk güne.. ayný gönül ferahlýðýyla.. 

Uzunca bir süredir böyle oluyor. Bir þeyler düzelecekmiþ... öðrencilerimle, asistanlarýmla, hemþirelerimle birþeyleri deðiþtirebilecekmiþiz hissiyle geliyorum her sabah okula..

Ama her gün beklenmedik bir zorluk, baþedilemeyecekmiþ gibi görünen sorunlarla ayrýlýyorum... Ertesi sabah yine umutla gelmeyi umarak..

Bu sabah da öyleydik.. Erkenden baþladýk ameliyatlara dünyanýn dört bir yanýndaki fakültelerden gelen týbbiyelilerle..

Ameliyat aralarýnda preputiumdan tüp yapmaya devam ettik.

Sonra polikliniðie çýktýk. Bizi bekleyen bebekler.. küçük çocuklar vardý. Onlara baktýk.

Karnýnda kitlesi olan 52 günlük dünyalar güzeli sarý kýzý yatýrdýk servise.. Bir an önce ameliyatýný yapalým diye.

Sonra haber geldi. Bir hemþiremiz daha zorlu çalýþma koþullarýna dayanamayarak hastalanmýþtý. Zaten bu sene hiç izin kullanamamýþ, nöbet sonrasý izinlerini bile alamamýþlardý. Ýþte þimdi nöbet tutacak hiç hemþiremiz de kalmamýþtý. 

Göreve hazýr 36.000 hemþire var. Ama öðretmenler gibi onlar da yýllardýr atama bekliyorlar...

Hemþirelerimiz artýk yoruldu.. eðitim almak için orada bulunan öðrencilerimiz yoruldu.. asistanlarýmýz yoruldu.

Ben artýk yoruldum..

Böyle þeyler yazýp Çapa’yý kötüleme diyorlar bana.. Ben Çapa’yý kötülemiyorum.

Burasý bana, karýma, hekimliði öðreten okul... 

Burasý babamýn hekimliði öðrendiði okul. 

Burasý hocalarýmýn , Hulusi Behçet’in, Türkan Saylan’ýn, Aziz Sancar’ýn okulu.. Burasý Türkiye’nin ilk Týp Fakültesi. 

Biz Türkiyenin ilk Çocuk Cerrahisi Kliniðiyiz.. benim ustalarým ilk bebek ameliyatlarýný 90 sene önce bu fakültede yaptýlar. 

Ve ben bugün hemþiremiz yok diye yatýrdýðým hastalarý taburcu ettim..

Ben Çapa’yý kötüler miyim?

Yuvamý kötüler miyim?

Sadece içine düþürüldüðümüz duruma isyan ediyorum ..

Ümitsizce boþluða baðýrýyorum yalnýz ve mahzun fakültemin çýðlýðýný belki duyan olur diye...

---