Yerelde vatandaþý ilgilendiren her konu dürüstlükten geçer.
Dürüst insanlarýn koltuk korkusu ya da sevdasý yoktur.
Dürüst insanlar fark yaratanlardýr.Ýz býrakanlardýr. Onlarýn koltuðun gücüne ihtiyaçlarý yoktur.
Ama dürüst olmayan ve bir yerlere gelmiþ kiþiler için koltuðun gitmesi her þeyin bitmesidir.Bunlara göre kendilerinden sonraki dönem tufandýr.Þehri kendileri kuruyor.Adeta her þeyi kendileri yaparlar,geçmiþi görmezler,kaybettiklerini bilmezler, toplumun da buna inandýðýný zannederler.Gerçekte kendilerini kandýrýrlar. .
Ýþte bu noktada koltuk sevdasý baþlar.Ve olumsuz olan herþey için taviz verirler.
Koltuk sevdasý ülkenin eðitim ve geliþmiþlik ölçülerine, ekonomik düzeyine göre þekillenen bir tutkudur.Kiþinin koltukta ne pahasýna olursa kalma hýrsýdýr. Gözünü koltuk hýrsý bürüyen biri için hizmetten çok yerini koruma arzusu hâkimdir.
Yerini korumak için yapmayacaðý uygulama, kýrmayacaðý insan veya kural yoktur.Buna insan saðlýðýný hiçe saymakta dahildir.
Koltuðun sihirli örtüsü ile gerçekler, dostlar ve düþmanlar göze farklý görünür. Koltuðu kaybetme korkusu sarar bedenleri. Dostlara vefa bir tarafa, artýk doðru sözler tehdit olarak algýlanýr. Bir zamanlar savunulan deðerler, þikâyet edilen haksýzlýklar bile unutulur. Artýk þimdiki zaman ve gelecek ikbali düþünülür.Týpký Gaziantep misali.
Tek hedef koltuðun ve gücün bir dönem daha korunmasýdýr. Geçmiþ ve geleceðin muhasebesi önemli deðildir. Ne de olsa ona göre toplum bu gerçekleri görmemekte ve anlamamaktadýr. Tek doðru kendinin söyledikleri ve yaptýklarýdýr.
Bu kiþiler bulunduklarý makamda ömür boyu kalmak isterler. Kendilerine göre nedenleri de hazýrdýr: “biraz daha hizmet yapayým”. Bu husustaki hýrs, kibir, ego gözlerine bürünmüþtür.
Makamlar, mevkiler, zenginlikler Allah’ýn çeþitli sebeplerle insanlara nasip ettiði dünyalýk ve çok aðýr imtihanlardýr. Yüce Allah bu makamlarý, insanlara mükâfat olarak mý, azap olarak mý nasip etmiþtir bilemeyiz. Ýnsanlar bu nasiple haksýzlýða,hak gasbýna sebep olmaz ve hayýrlara vesile olabiliyorsa bu lütuftur. Ancak birilerinin hakkýný yiyerek, zulmederek, kendilerine ve çevrelerine çýkar saðlamaya çalýþýyorlar veya buna sebep oluyorlarsa,bu onlar için azap sebebidir.